พยากรณ์ เศรษฐกิจ ระยะสั้น
GDPอาจติดลบ 13-15%ต่อปี
โดย ศ.ดร.กิตติ ลิ่มสกุล นักเศรษฐมิติระดับโลก
เศรษฐกิจกำลังหดตัว สู่ก้นเหว ดูจากการปิดโรงงานอุตสาหกรรมและ แนวโน้มด้านเศรษฐกิจมหภาคเดือนตุลาคม จะเป็น โซนอันตรายทางการเงินในขณะที่ การคลังอ่อนแอ เพราะรัฐบาล ถังแตก จากการคาดประมาณการทางเศรษฐกิจมหภาค ผมพบว่า มีโอกาสที่ อัตราการหดตัว ของผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติเบื้องต้น (Gross domestic product at constant price of year 2000) อาจถึงร้อยละ ลบ 13-15 % ต่อปี ขึ้นกับการอัดฉีดด้านอุปสงค์ ด้วยโครงการจ้างงานสาธารณะขนาดใหญ่ กลาง เล็ก ให้ทั้วถึงทั้งประเทศ เหมือนสมัยที่เศรษฐกิจตกตำ่ทั่วโลก ก่อนสงครามโลก แต่รัฐบาลก็คงจะขยายการลงทุนยาก ยิ่งแม้จะกู้เงินจากตลาดเงินมาแล้ว แต่การลงทุน ยังไม่เห็นผลเลย
ที่น่าห่วง คือการ ชะลอการหดตัวด้านอุปทานรวม ธุรกิจ โรงงานทยอยปิดตัว และไม่มีนโยบาย และการแทรกแซงทางการเงินเหมือนที่ทำในหลายๆประเทศ (ดูเอกสาร ของกองทุนการเงินระหว่างประเทศ)โดยการจัดการแปลงหนี้สิน และหลักประกัน ให้เป็นภาระของรัฐชั่วคราว พร้อมหลักประกัน หรือ /และ เข้าอุ้มธนาคาร ด้วยเครื่องมือทางการเงินพิเศษ เพื่อช่วยให้การแปลงหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ที่ระบบธนาคาร จะถูกกระทบให้เบาลง
สุดท้าย คือการพยุงระบบการผลิตไม่ให้เลิกจ้าง ลูกจ้างจนว่างงานถาวร ฯลฯ
การสร้างงานใหม่ๆ สำหรับคนตกงาน และ แรงงานที่เข้าตลาดแรงงานจากระบบการศึกษาฯ เราไม่เห็นการเตรียมการ นอกจากการจัดงาน แฟร์ ที่ไม่มีผลจริงเต็มร้อย หากแต่เพียงสร้างภาพเท่านั้น
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังคนใหม่ จะสามารถพาประเทศ เข้าสู่จุดตำ่สุดของวัฏจักรฯได้ อย่างนิ่มนวล และดึงให้เกิดการฟื้นตัวได้หรือไม่ ?
ดูจากรายนามแล้วพบว่า อดีต รมว อดีตปลัดคลัง น่าจะไม่รอด ถ้ามา ? เพราะ ยังติดวิธีการทำงานแบบรับคำสั่ง ‘ครับผบท่าน’และ นำไปปฏบัติ มากกว่าจะมีวิสัยทัศน์แบบนักกู้เศรษฐกิจ
แล้วจะทำอย่างไร?
ทางรอดของชาติ คือ นายกรัฐมนตรีน่าจะเสียสละลาออก และให้มีการปรับคณะรัฐมนตรี ได้นายกรัฐมนตรีคนใหม่ และปรับทิศทางประเทศใหม่ ให้กลไกรัฐสภาช่วยลดการเมืองท้องถนน 14 ตุลาคมที่น่าจะมีม๊อบยืดเยื้อ
นาฬิกา จึงนับถอยหลังสู่การพังทลายทางเศรษฐกิจหรือไม่ ขึ้นกับนายกรัฐมนตรีเท่านั้น ที่จะยอมเสียสละ? แต่คนส่วนใหญ่ ที่ดูการเมืองเชื่อว่าเป็นไปได้ ประมาณ 1.0 % เท่านั้น เพราะดูจากพฤติกรรมที่ผ่านมา ของนายกรัฐมนตรีซึ่งเคยพูดก่อนคิด
เวลานี้ใช้ลูกอ้อน "อยากอยู่แก้มือต่อ แม้ระฆัง หมดยกแล้ว"
"อยากเรียนว่า ท่านครับ หมดเวลาแล้วครับหากลากต่อ จะพาพี่น้อง ฯพังไปด้วย ... เพราะหากจะมีการปราบฯ มวลชน และ นำไปสู่เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด
จากอดีต ...เมื่อหมดอำนาจก็จะถูกยึดทรัพท์ เป็นของแผ่นดิน .... เราเห็น มาหลายต่อหลายครั้งแล้ว
สัตว์โลกที่ยอมตายคาเก้าอี้ เพราะหลงในอำนาจ ... และมั่นใจว่า อำนาจ นั่น จีรัง ... ซึ่งไม่เคยใช่ .... ในประวัติศาสตรของโลก ...โยเดีย พุกาม เว้ ปักกิ่ง ... ปารีส ลอนดอน และ ... มอสโค... ล้วนไม่พ้นบ่วงกรรมทั้งสิ้น"