คนรวยเสียภาษีน้อยกว่าคนจน

ผู้แถลง: ดร.โสภณ พรโชคชัย

ประธานกรรมการบริหาร ศูนย์ข้อมูลวิจัยและประเมินค่าอสังหาริมทรัพย์ไทย

บจก. เอเจนซี่ ฟอร์ เรียลเอสเตท แอฟแฟร์ส

         เมื่อเร็วๆ นี้มีการถกเถียงกันในประเด็น "Respect My Tax Money" โดยบอกว่าบริษัทห้างร้านและประชาชนในกรุงเทพมหานครเสียภาษีมากกว่าประชาชนต่างจังหวัด  โดยนัยนี้ตีความว่าน่าจะมีสิทธิเสียงมากกว่าคนต่างจังหวัด ซึ่งผิดหลักการประชาธิปไตย 1 สิทธิ 1 เสียง หรือ One Man, One Vote. ดร.โสภณ พรโชคชัย ประธานกรรมการบริหาร ศูนย์ข้อมูลวิจัยและประเมินค่าอสังหาริมทรัพย์ไทย บจก. เอเจนซี่ ฟอร์ เรียลเอสเตท แอฟแฟร์ส จึงขอนำเสนอข้อมูลเพื่อความเข้าใจร่วมกันดังนี้:

รายได้ของประเทศไทยแยกตามประเภทของภาษีประจำปีงบประมาณ พ.ศ.2556

รายได้แยกตามประเภท                                  ล้านบาท               %

ภาษีมูลค่าเพิ่ม                                             698,087           27%

ภาษีเงินได้นิติบุคคล                                     592,499           23%

ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา                              299,034           12%

ภาษีเงินได้ปิโตรเลียม                                   113,291             4%

ภาษีอื่นๆของสรรพากร                                   61,796             2%

ภาษีสรรพสามิต (น้ำมัน รถ เบียร์ ยาสูบ ฯลฯ)  432,868           17%

ภาษีกรมศุลกากร                                         113,382             4%

รายได้รัฐวิสาหกิจ                                        101,448             4%

รายได้หน่วยงานอื่น                                     159,016             6%

รวมรายได้ประจำปีงบประมาณ 2556          2,571,421         100%

         ที่คิดว่าภาษีส่วนใหญ่มาจากบริษัทห้างร้านหรือประชาชนผู้เสียภาษีทางตรงนั้น เป็นความเข้าใจผิด  จากยอดรายได้ของประเทศไทยทั้งหมดประจำปีงบประมาณ พ.ศ.2556 จำนวน 2,571,421 ล้านบาท  ภาษีนิติบุคคลเก็บได้เพียง 23% ของภาษีทั้งหมด ส่วนภาษีบุคคลธรรมดามีเพียง 12% เท่านั้น  รายได้อันดับหนึ่งของประเทศมาจากภาษีมูลค่าเพิ่มซึ่งมีสัดส่วนสูงถึง 27%

         ส่วนที่ว่ากรุงเทพมหานครเสียภาษีมากกว่าเพราะมักเป็นแหล่งผลิตสุดท้ายหรือแหล่งส่งออก จึงทำให้ผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติสูงเกินครึ่งหนึ่งด้วยซ้ำไปของรายได้ประชาชาติโดยรวม  แต่ไม่ได้หมายความว่าบริษัทห้างร้านหรือคนในกรุงเทพมหานคร เป็นผู้เสียภาษีมากกว่าประชาชนในชนบทแต่อย่างใด

         อาจกล่าวได้ว่า ประชาชนทั่วประเทศส่วนใหญ่เสียภาษีทางอ้อมต่าง ๆ เช่น ภาษีมูลค่าเพิ่ม ภาษีปิโตรเลียม ภาษีสรรพสามิต ฯลฯ  ดังนั้นประชาชนส่วนใหญ่ทั่วประเทศซึ่งไม่ใช่คนร่ำรวยแต่เป็นคนธรรมดาจำนวนหลายสิบล้านคน จึงเสียภาษีมากกว่าบุคคลธรรมดาที่ร่ำรวย

         อันที่จริงนิติบุคคลต่างๆ (ยกเว้นบริษัทมหาชนซึ่งมีไม่กี่ร้อยแห่ง) มักเลี่ยงภาษีในรูปแบบต่าง ๆ หรือเสียภาษีให้น้อยที่สุด  แม้แต่มอเตอร์ไซค์รับจ้าง แท็กซี่ ยังอาจเสียภาษีมากกว่าคนรวย เพราะพวกเขาต้องเสียภาษีล้อเลื่อน (จักรยานยนต์ รถยนต์รายปี)  ส่วนคนร่ำรวย มีที่ดินอยู่จำนวนมหาศาล มูลค่านับร้อย นับพัน นับหมื่นล้านบาท ก็แทบไม่เคยเสียภาษีที่ดินและสิ่งปลูกสร้างอะไรเลย

         เมื่อพิเคราะห์ถึงภาษีเหล่านี้ จึงเกิดคำถามว่าใครกันแน่ที่เสียสละเพื่อชาติ คนร่ำรวยล้นฟ้า หรือประชาชนทั่วไป  และถ้าถึงกาลสิ้นชาติเช่นประเทศในอินโดจีน ประวัติศาสตร์ของประเทศเหล่านั้นก็ชี้ชัดว่าพวกคนร่ำรวยต่างหากที่หนีไปจากมาตุภูมิของตนเอง ปล่อยให้ประชาชนทั่วไปโดยเฉพาะชาวชนบท ฝุ่นเมืองทั่วไป กู้ชาติให้พวกเขากลับมาเสพสุขกันอีกครั้งหนึ่ง